از بزرگ دیگری به دیگری

ترجمه انگلیسی سمینار ۱۶ لکان از بزرگ دیگری به دیگری توسط انتشارات polity در سپتامبر منتشر خواهد شد. هم اکنون نسخه پیش فروش در آمازون دسترس است. این نسخه توسط ژک‌آلن‌میلر بازنویسی و ویرایش شده بروس فینک آن را به انگلیسی برگردانده است این سیمنار به دلیل رویدادی های ماه می ۱۹۶۸ زمان حساسی برای جریان روشنفکری در فرانسه بوده است.

مخاطبان لکان در خیابان اولم ، شامل تعداد کثیری از دانشجویان بود که از شوق و شور انقلابی آن زمان به هیجان آمده بودند. (سرشار بودند). با این حال براساس اظهارات میلر، سخنان لکان حاوی پیامی بود که شور و شوق آنان را خنثی می‌کرد . " انقلاب به معنای بازگشت به مکان سابق است. دانش اکنون قوانین خود را به قدرت تحمیل می‌کند و از کنترل خارج شده است." ژوئسانس ، دانش ، و ناساگازی‌های بزرگ دیگری از جمله موضوعات و مفاهیم ثابت این سمینار لکان است
سولرز یک بار نوشت که برای او، کلودل اولین کسی بود که پیش از همه نوشت: «بهشت در همین لحظه اطراف ماست، جنگل‌هایش ظرافت یک ارکستر بزرگ را دارند؛ که به‌طور نامرئی ستایش می‌کند عشق می ورزد و درخواست بخشش می‌کند. کل کیهان اختراعی است که نت به نت به طور سرگیجه‌آوری یکی یکی به مغاک می‌افتد جایی که در آن شگفتی‌های ابعاد ما( این جهان) نوشته شده است.»

خب، برای من، لکان کسی است که در این سمینار می گوید: «همه ما با جهنم آشنا هستیم، زندگی روزمره است.»

آیا همان است که بالا گفتیم؟ نه، من اینطور فکر نمی کنم. اینجا هیچ ستایش، ارکستر نامرئی، سرگیجه یا شگفتی وجود ندارد. اجازه دهید که با پایان شروع کنیم: لکان بدون مقاومت یا هیاهو از کوچه اولم به همراه مخاطبانش «اخراج» شد. این قسمت در همه روزنامه ها بود. او چه کرده بود که سزاوار چنین سرنوشتی بود؟ . او به آنها چه گفت؟ او با آنها در مورد مارکس صحبت کرد، اما همچنین در مورد شرط بندی پاسکال - که برای او نسخه جدیدی از دیالکتیک ارباب/برده شد - بدون اینکه به ذکر مبانی این نظریه و جزئیاتش بپردازد. او به بحث در مورد انحراف و مدل های هیستری و وسواس پرداخت. همه آن‌ها به هم متصل می‌شوند، جرقه میزنند، و اسیر می‌شوند.

در این سمینار گفت‌وگوی لکان و خودش در میان سطرها در مورد موضوع ژوئیسانس و رابطه ژویسانس با گفتار و زبان ادامه دارد.